Pracownia Mediów w Dawnej i Współczesnej Rosji

Cel i założenia

Celem pracowni jest prowadzenie badań nad mediami w Rosji z perspektywy historycznej, historycznoliterackiej oraz lingwistycznej i glottodydaktycznej z wykorzystaniem szerokiego spektrum ujęć metodologicznych i przy wyeksponowaniu faktów oraz zjawisk nieznanych i słabo rozpoznanych. Główny przedmiot zainteresowań stanowią wydawnictwa periodyczne od powstania pierwszej gazety (1702), przez wielkie tytuły prasowe XIX i XX stulecia do najnowszych zasobów internetowych (drugie dziesięciolecie XXI wieku). Zespół pracowni wraz z zapraszanymi do poszczególnych przedsięwzięć naukowcami z UW i innych ośrodków łączy traktowanie rozpatrywanego materiału jako źródła do badań nad rosyjsko-polskimi (oraz, szerzej, rosyjsko-zachodnioeuropejskimi) kontaktami literackimi i naukowymi, mechanizmami transferu kulturowego i dialogu kultur, typami reakcji społecznej na współczesne i minione wydarzenia polityczne oraz nad problemami statusu, tożsamości i identyfikacji kulturowej. Przyjęcie takiej perspektywy oraz zorientowanie interdyscyplinarne badań (w sensie dystrybutywnym oraz atrybutywnym) zakłada możliwość spożytkowania w charakterze tła interpretacyjnego produkcji radiowych i telewizyjnych, w szczególności publicystyki radiowej i telewizyjnej, a także zajęcia się problemem wykorzystania technik cyfrowych w udostępnianiu dawnych wydawnictw ciągłych i zwartych.

Prace badawcze obejmą następujące obszary i zagadnienia szczegółowe:

I. Ogląd mediów w Rosji w aspekcie synchronicznym i diachronicznym.

II. Media rosyjskie o Polsce – media polskie o Rosji. “Mapowanie” poloniców w rosyjskich wydawnictwach periodycznych XIX wieku – “mapowanie” rossiców w polskich wydawnictwach periodycznych XIX wieku. Polsko-rosyjskie relacje na przestrzeni dziejów na podstawie prasy codziennej i opiniotwórczych periodyków.

III. Prasa na warsztacie historyka. Gazety jako źródło do studiów nad typami reakcji społecznej na wydarzenia historyczne. Krytyka źródła. Cenzura i walka z cenzurą. Decydenci – autorzy i redaktorzy. Czasopisma historyczne. Media oficjalne i niezależne. Radio i telewizja o historii.

III. Literatura i media. Wydawnictwa periodyczne jako źródło do studiów nad kierunkami recepcji dawnych i współczesnych zjawisk literackich, sposobami wykorzystania i przetwarzania tradycji literackiej i nowatorskimi tendencjami literackimi. Wydawnictwa periodyczne jako źródło do studiów z zakresu europeistyki literackiej. Literatura audialna i literatura elektroniczna. Życie literackie w Sieci.

IV. Elektroniczna dokumentacja dzieł literackich i źródeł historycznych. Internetowe zasoby biobibliograficzne. Biblioteki i repozytoria cyfrowe.